Cewniki urologiczne, strzykawki ułatwiające obsługę cewników
Cewniki
Cewniki to elastyczne przewody wprowadzane do organizmu w celu m.in. pobrania lub odprowadzenia (np. moczu), wprowadzenia np. kontrastu lub dokonania pomiaru (np. temperatury). Zakładanie cewników, zwłaszcza urologicznych, często kojarzy się z bólem i dyskomfortem. Jednak stosowane obecnie rozwiązania i używane podczas wkładania oraz usuwania cewników środki znieczulające umożliwiają prawie bezbolesne przeprowadzenie zabiegu i późniejsze leczenie.
Cewniki urologiczne
Cewniki urologiczne zakładane są przed zabiegiem chirurgicznym lub po nim oraz w przypadku pacjentów zmagających się z niemożnością oddawania moczu. Jedną z najczęstszych przyczyn implantacji jest zwężenie moczowodu. W organizmie występują anatomiczne zwężenia moczowodu (miedniczkowo-moczowodowe, skrzyżowanie z naczyniami biodrowymi, moczowodowo-pęcherzowe), jednak może dojść też do chorobowego zwężenia moczowodu, np. w wyniku przerostu prostaty, które jest wskazaniem do umieszczenia cewnika urologicznego.
Jednym z najbardziej charakterystycznych cewników jest cewnik urologiczny typu double-J (inaczej JJ, DJ). Jest to cienka, elastyczna rurka, której celem jest umożliwienie swobodnego przepływu moczu z nerki do pęcherza moczowego. Charakterystycznym elementem cewnika tego typu są końce wygięte w kształcie litery J. Cewnik ten może być także wykorzystywany w celu poszerzenia moczowodu przed zabiegiem lub odciążenia go po zabiegu. Cewniki tego typu mogą być utrzymywane w organizmie nawet do 12 miesięcy.
Zalecenia po implantacji cewnika urologicznego
Głównym zaleceniem jest częste picie płynów, ale w małych ilościach. W trakcie pierwszego tygodnia po zabiegu należy starać się pić wystarczającą ilość płynów – 1,5 litra dziennie (w małych ilościach) przez cały dzień, aby ułatwić odpływ moczu i spontaniczną utratę drobnych fragmentów kamieni. Czasami zakrzep krwi może powodować ból (kolka), a mocz zawiera substancję (zwaną urokinazą), która rozpuszcza ten skrzep. Dodatkowo powinno ograniczać się kontakty seksualne w ciągu pierwszego tygodnia po zabiegu, aby uniknąć infekcji dróg moczowych. Należy pozwolić swojemu ciału odpocząć przez pierwszy tydzień po zabiegu – można podnosić maksymalnie 5 kg i chodzić na spacery. Po tym okresie możesz zacząć jeździć na rowerze i ćwiczyć.
Lekarz może przepisać antybiotyk w celu leczenia lub zapobiegania infekcji lub łagodzenia bólu. Natychmiast zgłaszaj swojemu lekarzowi wszelkie oznaki infekcji – w tym silny ból, dreszcze lub gorączkę. Pacjent powinien zgłosić się do lekarza, gdy po zabiegu pojawi się gorączka wyższa niż 38,5°C, silne pieczenie podczas oddawania moczu, niemożność oddania moczu, duże ilości krwi w moczu i nie ustępuje ona wraz z odpoczynkiem i nawodnieniem, silny ból w boku pomimo stosowania leków przeciwbólowych.
Strzykawki do cewników
Strzykawki do cewników znacznie ułatwiają obsługę cewnika. Strzykawki wyposażone są w specjalne uszczelki zapobiegające wylewaniu się zawartości. Kolejną zdecydowaną zaletą strzykawek cewnikowych jest mała objętość zalegająca, dzięki czemu możliwe jest podawanie substancji bez pozostawiania dużych resztek.