Liszaj płaski – czym jest, jak go leczyć i które leki wybrać?

Jeśli na Twoich rękach i nogach pojawiła się charakterystyczna, swędząca wysypka, to możliwe, że wystąpił liszaj płaski. Objawia się niedużymi, wielobocznymi, płaskimi i różowymi oraz fioletowymi guzkami. Warto dowiedzieć się więcej o tej chorobie. Najważniejsze informacje na temat liszaja płaskiego znajdziesz w naszym artykule!

Czym właściwie jest liszaj płaski?

Liszaj płaski to stan, który powoduje zapalenie skóry. Wspomniana we wstępie wysypka może dotyczyć nie tylko rąk i nóg, ale także skóry głowy, paznokci, okolic narządów płciowych oraz wnętrza jamy ustnej. Co ciekawe, liszaj płaski często ustępuje samoczynnie. Jednak niekiedy niezbędne jest dodatkowe leczenie, które obejmuje przede wszystkim łagodzenie objawów – z reguły uciążliwego swędzenia.

Czy liszaj płaski to choroba autoimmunologiczna?

W niektórych materiałach naukowych czy artykułach z działu tematyki medycznej mogą pojawić się informacje dotyczące tego, że liszaj płaski jest chorobą autoimmunologiczną. Czy jest to trafne stwierdzenie? Pomimo tego, że liszaj płaski wywołuje podobne reakcje, to nie można jej dodać do wspomnianej grupy. Przypadłość to choroba idiopatyczna. Oznacza to, że przyczyna powstawania stanów zapalnych w skórze nie jest dokładnie znana.

Kiedy występuje liszaj płaski, układ odpornościowy atakuje części ciała. W standardowych okolicznościach powinien chronić je przed atakiem „intruzów” takich jak bakterie czy wirusy. W zdrowym układzie specjalne komórki, które są określane limfocytami T, pomagają chronić organizm przed infekcjami.

Natomiast u osób z liszajem płaskim komórki T układu odpornościowego atakują białko znajdujące się w skórze i błonie śluzowej. Nie określono jeszcze, dlaczego tak się dzieje.

W jaki sposób rozwija się liszaj płaski?

Z reguły liszaj płaski dotyka skóry w okolicach nadgarstków i łokci, szczególnie w okolicach, w których część ciała się zgina, a także grzbietów rąk i przedniej części podudzi. Z kolei u około połowy wszystkich osób cierpiących na liszaj płaski, choroba zaczyna się w jamie ustnej i dotyka skóry wewnątrz jamy ustnej oraz języka.

Na początku liszaj płaski objawia się w formie małych, uniesionych grudek. Ich wielkość można porównać do czubka szpilki – to ok. 4 mm. Natomiast szerokość kropek dochodzi nawet do 1 cm.

Odnośnie do liszaja płaskiego w jamie ustnej, całość zaczyna się od małych, białych kropek na skórze z wewnętrznej strony policzków lub języka. Jeśli wystąpi stan ciężki, skóra może ulec zapaleniu mogą pojawić się również owrzodzenia.

Objawy liszaja płaskiego – na co zwrócić uwagę?

Można wyróżnić kilka objawów, które stanowią alarm w kontekście zachorowania na liszaj płaski. Charakterystyka symptomów zależy od miejsca, w którym pojawia się choroba. Na skórze, dotyczy to również narządów płciowych, mogą rozwinąć się drobne, uniesione kropki. Są one mniej więcej wielkości czubka szpilki – 0,4 mm. Mogą urosnąć do szerokości ołówka – 1 cm. Niekiedy przekształcają się również w owrzodzenia.

Jeśli chodzi o liszaja płaskiego rozwijającego się na skórze wewnątrz policzków czy na języku lub wargach, to pierwszym objawem są nieduże, drobne i białe kropki. Z kolei paznokcie mogą zmieniać kolory, pękać lub rozdwajać się, a nawet przestać rosnąć, czy zacząć odpadać.

Kiedy pojawiają się komplikacje w przechodzeniu choroby?

Warto wiedzieć o tym, że liszaj płaski z reguły nie jest specjalnie bolesny. Jednak mogą wystąpić okoliczności, w których przy wysypce i podrażnieniu skóry pojawi się infekcja. W takiej sytuacji liszaj płaski może powodować ból.

Dzieje się tak na przykład, kiedy pojawi się wirusowe zapalenie wątroby typu C lub liszaj płaski zaatakuje równocześnie z przyjmowaniem szczepionek lub zaraz przed. Zaostrzenie choroby wywołują również niesteroidowe leki przeciwzapalne, a także wybrane preparaty stosowane w walce z zapaleniem stawów, wysokim ciśnieniem krwi lub chorobami serca. Trzeba mieć na uwadze, że liszaj płaski nie jest zaraźliwy. Nie można go przenieść na inną osobę za pośrednictwem stosunku seksualnego bez zabezpieczenia czy kontaktu na linii skóra-skóra.

Leczenie liszaja płaskiego – jak przebiega?

Kuracja polega przede wszystkim na stosowaniu preparatów do łagodzenia objawów problemów skórnych. Sprawdzają się przy tym kremy lub maści kortykosteroidowe, a także leki przeciwhistaminowe, które są powszechnie stosowane w leczeniu objawów alergii, w tym swędzenia skóry.

W przypadku liszaja płaskiego stosuje się również fototerapię, która wykorzystuje światło ultrafioletowe ze specjalnych lamp. Fale światła ultrafioletowego występujące w świetle słonecznym mogą pomóc w niektórych schorzeniach skóry, w tym w liszaju płaskim.

Do środków używanych przy łagodzeniu liszaja płaskiego zaliczają się również leki immunosupresyjne, a także środki obniżające odporność organizmu. Mogą to być środki stosowane doustnie: kortykosteroidy, mykofenolan mofetylu, azatiopryna lub cyklosporyna. Wśród często stosowanych preparatów znajdują się m.in.: krem Hydrocortisonum i emulsja Emolium Dermocare.

Oprócz wspomnianych preparatów używa się do leczenia liszaja płaskiego retinoidy. To pochodne witaminy A. Retinoidy przyjmują postać tabletek lub maści. Pomagają organizmowi produkować więcej kolagenu i naczyń krwionośnych, co może pomóc Twojej wysypce.

Przed stosowaniem retinoidów, ale także i innych leków na liszaja płaskiego, należy skonsultować wybór z lekarzem. Jest to ważne m.in. dlatego, że, chociażby retinoidy mogą powodować wady wrodzone. Z tego powodu warto omówić wybór leku na liszaja płaskiego z lekarzem, jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajść w ciążę. Pozwoli to w prosty i przede wszystkim bezpieczny sposób pozbyć się choroby.