Dieta w chorobie Hashimoto pełni bardzo ważną funkcję. Dzięki odpowiednio dobranym produktom można spowolnić toczący się w organizmie stan zapalny. Dowiedz się, co jeść, a czego unikać.

Choroba Hashimoto (inaczej przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy) to choroba autoimmunologiczna. W wielkim skrócie: układ odpornościowy zaczyna być nadaktywny i zaczyna produkować przeciwciała, które niszczą narządy w organizmie. W przypadku choroby Hashimoto są to komórki tarczycy. Pojawia się stan zapalny, który przyczynia się do włóknienia tkanek tarczycy. Konsekwencją jest zmniejszenie produkcji hormonów tarczycy.

Podstawą leczenia Hashimoto jest farmakologia, ale ważną rolę odgrywa również prawidłowo skomponowana dieta. Powinna być ona indywidualnie dobrana przez dietetyka, zbilansowana. Celem jest m.in. spowolnienie rozwijającego się stanu zapalnego, a także dostarczenie organizmowi niezbędnych składników odżywczych, które zostaną wykorzystanie przez tarczycę do syntezy jej hormonów oraz unikanie tych, które mogą ten proces zaburzyć. Należy też pamiętać, że metabolizm osoby cierpiącej na Hashimoto jest spowolniony o około 30 proc. w stosunku do metabolizmu osoby zdrowej.

Dieta przy Hashimoto – najważniejsze zalecenia

  1. Bardzo ważna jest regularność posiłków (od 4 do 5), dzięki temu organizm nie stresuje się.
  2. Dieta powinna być oparta na niskim indeksie glikemicznym.
  3. Dieta powinna być nisko przetworzona i opierać się na produktach naturalnych.

Dieta Hashimoto – co jeść?

Białka – dietetycy zalecają zwiększenia ilości białka (nawet do 25 proc. dziennego zapotrzebowania energetycznego). Najlepszym jego źródłem będą ryby, mięso, jaja oraz owoce morza.

Niezbędna Nienasycone Kwasy Tłuszczowe – zwłaszcza chodzi o kwasy omega-3. Takie tłuszcze powinny stanowić 30 proc. dziennego zapotrzebowania energetycznego. Ich dobrym źródłem są orzechy, ryby, oleje rybne, pestki dyni.

Węglowodany (głównie złożone) – powinny one stanowić 45 proc. dziennego zapotrzebowania energetycznego. Ich bogatym źródłem są kasze, ryże, amarantus, quinoa.

Błonnik – w diecie chorego na Hashimoto błonnika powinno być więcej niż w diecie osoby zdrowej, czyli około 35 gramów. Bogatym źródłem błonnika są otręby i płatki owsiane, śliwkach suszonych, orzechach laskowych oraz włoskich, chlebie razowym.

Witaminy  - chorzy z Hashimoto potrzebują wiele witamin, zwłaszcza witaminę D, C oraz E, a także witaminę B12. Witaminę D najlepiej czerpać ze słońca, ale można również z diety. Witamina ta znajduje się w tłustych rybach morskich, jajach, mleku, maśle. Bogatym źródłem witaminy C są owoce dzikiej róży, aronii, natce pietruszki, owocach cytrusowych. Witaminę E znajdziemy m.in. w orzechach laskowych, pestek dyni, słonecznika, migdałów. Natomiast B12 możemy znaleźć w rybach, mięsie, drobiu, jajkach, mleku oraz produktach mlecznych.

Składniki mineralne – dla chorych z Hashimoto ważne są jod, selen, żelazo, cynk. Jod można znaleźć w rybach (makreli, dorszu, owocach morza), wodzie mineralnej, czerwonym mięsie. Selen jest w skorupiakach, rybach, grzybach oraz orzechach brazylijskich. Żelazo znajdziemy w czerwonym mięsie, nasionach lnu, pestkach dyni, otrębach pszennych, żółtkach jajkach. Cynk w zarodkach pszennych oraz produktach pełnoziarnistych.

Dieta Hashimoto – czego nie jeść?

Należy unikać:

  • substancji wolotwórczych, czyli orzechów ziemnych, soi, szpinaku, kalafiora, brokułów, kapusty. Nie trzeba tych produktów całkowicie wykluczać, ale jeść w rozsądnych ilościach;
  • produktów zawierających gluten – wiele osób chorujących na Hashimoto ma nadwrażliwość na ten składnik. Jednak nie należy odstawiać glutenu całkowicie, chyba że stwierdzono u chorego celiakię;
  • produktów zawierających laktozę, ale tylko wtedy, gdy zdiagnozowano nietolerancję laktozy;
  • alkoholu, niesterydowych leków przeciwzapalnych,
  • żywności fermentowanych, czyli na przykład kapusty kiszonej czy ogórków kiszonych, a także mlecznych napojów fermentowanych oraz zboża fermentowane.

Ważne! Są badania, które wskazują, że jedną z przyczyn chorób autoimmunologicznych może być zanieczyszczenie środowiska. Bisfenol A (BPA), ftalany i heksachlorobenzen (HCB), dioksyny czy polichlorowane bifenyle (PCB) wszechobecne w środowisku (np. w kosmetykach, butelkowanych napojach) są dysruptorami endokrynnymi, które bardzo szkodzą zdrowiu. Te substancje zachowują się w naszym organizmie jak hormony i przez to zaburzają naszą gospodarkę hormonalną.